/)
Biobrandstoffen vertegenwoordigen nog steeds een klein deel van de energie voor het wegtransport. Toch is deze sector goed voor driekwart van de uitstoot van CO2. De Covid-19 crisis mag dan bepaalde soorten verkeer hebben verminderd, zoals het geval is voor het luchtvervoer, het wegtransport heeft zich staande gehouden.
Zou de oplossing om een lager milieu-effect met lagere kosten niet liggen in het gebruik van biobrandstoffen voor het gehele wegtransport? Wat is de wetgeving inzake deze energie? Laten we eens kijken naar deze nieuwe generatie brandstoffen.
We maken de balans op met Dashdoc, of u nu vervoerder of verlader bent, wij inventariseren wat u moet weten.
Wat is biobrandstof?
In tegenstelling tot fossiele brandstoffen, die afkomstig zijn van olie en gas, wordt biobrandstof gemaakt van planten of dieren uit de landbouw. Het staat bekend als biomassa en omvat uiteenlopende planten zoals granen en suikerriet. Het wordt vervolgens verwerkt tot brandstoffen van fossiele oorsprong.
Er zijn twee verschillende sectoren:
de sector "diesel" biobrandstoffen, die 8% van de brandstoffen in deze categorie produceert;
de sector "ethanol" biobrandstoffen, die 8,2% van de benzine produceert.
In 2019 wordt het verbruik van biobrandstoffen geschat op 37,5 TWh (of terawatt/uur). Dit vertegenwoordigt 7,4% van het energieverbruik van al het vervoer. De doelstelling van de regering om het aandeel van hernieuwbare energie in deze sector te verhogen tot 14% lijkt realistisch.
De voordelen van biobrandstoffen zijn namelijk talrijk:
Vermindering van de uitstoot van CO2;
Vermindering van de afhankelijkheid op het gebied van bevoorrading door verplaatsing van de productielocaties;
Beperking van de kosten en het creëren van werkgelegenheid in deze sector.
Wat zijn de belangrijkste soorten biobrandstof?
Aangezien biobrandstoffen aanzienlijke milieuvoordelen bieden, is het belangrijk te weten hoe de belangrijkste soorten biobrandstof worden gemaakt.
"diesel” biobrandstoffen
Het omvat producten gemaakt van olieplanten voor oliën, dierlijke vetten of afvaloliën. Het draagt voor 7,3% bij aan de biobrandstoffen in 2019. Net zoals bij de productie van synthetische benzine worden plantaardige oliën en dierlijke vetten zo bewerkt dat ze kunnen worden gebruikt in moderne dieselmotoren.
Transesterificatie is de essentiële chemische reactie waardoor ze vetzuuresters kunnen worden. Het is gewoon een reactie van een vetachtige stof, zoals de triglyceriden in oliën of vetten, met een alcohol. Er worden vier verschillende soorten methylesters van vetzuren (FAME) gebruikt:
Bijna 84% van de hoeveelheden biobrandstoffen die in 2019 tot diesel werden verwerkt, bestond uit FAME.
“Ethanol” biobrandstoffen
Suikerbieten en granen zoals tarwe en maïs worden gebruikt om deze biobrandstof te maken. De wijnindustrie met haar residuen zoals druivendraf en wijnmoer vult deze grondstof aan. De suikers in deze producten worden vergist en vervolgens omgezet in alcohol. Daarna volgt een distillatie- en dehydratatiefase om bio-ethanol te verkrijgen.
Raffinaderijen en bioraffinaderijen zijn complexe eenheden om deze producties uit te voeren. Uiteindelijk worden er kleine percentages aan de benzine toegevoegd om de biobrandstof te verkrijgen. In 2019 werd palmolie voor ongeveer 90% en koolzaad voor ongeveer 7% gebruikt om synthetische biobrandstof te produceren.
Biobrandstoffen gemaakt uit deze anaerobe processen worden over het algemeen biobrandstoffen van de 1e generatie genoemd. Sommige, uit lignocellulose vervaardigd, en gewoonlijk geavanceerde biobrandstoffen genoemd, zijn nog steeds moeilijk te produceren en vertegenwoordigen momenteel maar een klein marktaandeel.
Wat moet u weten over de wetgeving rond deze energie?
Europese kwesties
Hoewel een consensus over een Europees transportbeleid vrij laat tot stand kwam in het Europees Parlement na de interne markt in 1992, bracht het Diesel Gate schandaal in 2015 de besluitvorming in een stroomversnelling. Het feit dat een land cijfers kon aankondigen die lager waren dan zijn werkelijke BKG-uitstoot (CO2-gassen) kon immers niet blijven duren.
Sinds 2003 zijn er, in regelmatig herziene richtlijnen, doelstellingen voor de 28 betrokken landen vastgesteld. De richtlijn van juni 2018 heeft tot doel het gebruik van biobrandstoffen of andere hernieuwbare brandstoffen in het vervoer te bevorderen door deze aanbevelingen op te volgen:
- De deadline voor 2030 voor elke lidstaat (LS) om 14% hernieuwbare energie, biobrandstoffen en biomassabrandstoffen te bereiken;
- Het gebruik van afvalstoffen en niet-voedingsresiduen voor biobrandstoffen en biodiesel bevorderen tot 0,2% in 2022, 1% in 2025 en 3,5% in 2030;
- de bijdrage van biobrandstoffen, vloeibare biomassa en uit voedsel en voedergewassen geproduceerde biomassabrandstoffen die in de transportsector worden gebruikt, beperken tot maximaal 7% in 2020. Elke lidstaat heeft recht op een extra procentpunt als deze drempel al bereikt is om het eerste streefcijfer te behalen.
De wetgeving
/)
Moet er een ecotax voor vrachtwagens komen zodat er een snellere ontwikkeling wordt bevorderd? Dit idee is inderdaad weer opgedoken in een wetsontwerp van begin februari 2021 bij de strijd tegen de opwarming van de aarde. De invoering van de nationale kilometerheffing was niet alleen bedoeld om de wegeninfrastructuur te financieren, maar ook om milieuprojecten te financieren. Het is echter nog lang niet geaccepteerd in de wereld van het wegtransport.
Hoewel de vervoerders er ook naar streven hun milieu-impact te verminderen, zijn zij zich ook bewust van de positieve effecten van deze energie. Niet alleen voor de luchtkwaliteit, maar ook voor de kostenbesparingen die het met zich meebrengt. Een uitbreiding van het aantal stations zou biobrandstoffen tot een vast onderdeel van het wegtransport kunnen maken.
/)
/)